Hallo! Met een getint huidje en een zonnebril afdruk op mijn slaap ben ik weer thuis gekomen na een midweekje in de Spaanse hoofdstad hebben rondgesjouwd. In deze post komen de foto's en een uitgebreid verslag van afgelopen week!
Zijn jullie er klaar voor?
Maandag 3 maart 2014
Vandaag was het dan zo ver. Ik ging voor het eerst vliegen, en ook meteen zonder ouders een week weg. Zenuwachtig dat ik was! Natuurlijk was ik weer veels te vroeg op de verzamelplek maar beter dan te laat, toch? Uiteindelijk kwam de bus die ons naar Rotterdam The Hague Airport zou brengen. Uurtje rijden, maar toen we er uiteindelijk waren wilde ik weer terug. Ik had er geen zin meer in, om mijn thuis een week te moeten missen. Natuurlijk had ik er ook wel erg veel zin in hoor. Het gene waar ik het meest bang voor was was dat mijn koffer niet in Madrid aan zou komen. Ik was niet eens bang dat het vliegtuig neer zou storten ofzo, of zou verdwijnen..... (kuch)
Toen was het tijd om te boarden. De zenuwen waren een beetje verdwenen en ik stapte het vliegtuig in. Aan mn koffer kon ik toch niks meer doen, dus ik moest die mensen maar vertrouwen.
Het vliegen was opzich best leuk. Het is toch een raar idee dat je zo boven de wolken zit die normaal gesproken boven jou hangen. Het landen was minder. Ik werd heel misselijk, maar ik hoorde van iedereen dat deze piloot ook raar daalde. Gelukkig, ik stond weer op de grond. Het was inmiddels etenstijd voor de Nederlanders, maar niet voor de Spanjaarden. Die eten pas rond een uur of 8 of 9. De eerste avond was aangebroken. Ons hostel zat echt in het midden van Madrid. Je liep een straat uit en dan was je in de grootste winkelstraat, wat ik niet echt erg vond. We mochten onze koffers dumpen, even opfrissen en daarna moesten we lopen. Toen wist ik nog niet wat me te wachten stond. We liepen ongeveer 10 minuutjes naar het Plaza de Mayor. Dat betekent eigenlijk gewoon 'hoofdplein'. Vanuit daar kregen we 3 uur de tijd om eten te zoeken. Drie meiden uit de groep liepen met mij en Kimberly (beste vriendin die ook mee was) mee, en zij wilden naar de McDonald's. Jee wat heb ik een spijt dat we die eerste avond daaraan verpest hebben zeg! Ik was er 4 avonden, en eentje was nu al verpest. Ik vind t nog steeds stom, maar goed. Er is nu niks meer aan te doen. Wij hadden die drie uur niet helemaal gebruikt bij de McDonald's dus we konden nog eventjes toeristische winkeltjes bekijken, die natuurlijk ook gewoon tot 23:00 open waren, zoals alle winkels inclusief de supermarkten. Ik heb toen kaarten gekocht, en een sleutelhanger waarop staat 'I Espagna' in een groot hart. Ook had ik nog een waaiertje gekocht, vond ik wel schattig. Toen gingen we naar het hostel terug lopen en klaarmaken om te slapen. Wat een vreselijke bedden waren dat zeg! Je voelde de veren gewoon in je rug prikken, dus echt lekker heb ik niet geslapen.
Dinsdag 4 maart 2014
Vroeg opstaan. Ughl, ik haat het. We verzamelden al om 8:30, en dan moest je al ontbeten hebben. Gelukkig hadden ze in het hostel gratis ontbijt. Nouja, wat je ontbijt kon noemen dan. Het enige wat er was was een koffieautomaat (gelukkig) maar ze hadden alleen espresso. Ook hadden ze pistoletjes, maar er was alleen jam. En die jam was echt heeel ranzig. Gelukkig kwam ik er op de tweede dag achter dat ze cakejes hadden dus ik heb voor de rest ontbeten met cakejes en koffie. Gelukkig is dat ook zo goed voor de calorietjes........ kuch.
We gingen weer lopen, en dit keer wel 50 minuten lang. We liepen helemaal naar de andere kant van Madrid voor mijn gevoel, maar Madrid is natuurlijk groot. Ik had zo'n pijn in mijn voeten, en had echt geen puf meer gewoon. Die Spaanse zon is nou ook niet zo lekker dan want het was heeeeet daar! We gingen naar een stierenvechtarena wat om was gebouwd tot een museum. Het was echt heel saai. Daarna gingen we naar het koninklijk paleis en de kathedraal. Dat was dichtbij ons hostel en de groep had geen zin meer om weer 50 minuten te lopen, dus gingen we gelukkig met de metro. Beide gebouwen waren echt enorm mooi. De kathedraal was vooral trappen lopen, en het paleis was heel mooi versierd. In het lunchuurtje heb ik het mooi voor elkaar gekregen om koffie over me heen t gooien, en ik heb een "I love Madrid" sweater gekocht! Hij was eigenlijk €25,- maar ik zei dat ik maar €20,- bij me had en toen kreeg ik hem dus voor €20,-. Oh oh, stoute Romee.
Daarna kregen we vrije tijd tot 20:00 ofzo, om daarna weer vrije tijd te krijgen voor het eten. Dit keer zochten Kimberly en ik geen McDonald's op, maar we wilden tapas eten. We kwamen uit bij een tentje waar ze wel hele lekkere gekruide kip hadden met salade en friet. Het zag er zo goed uit dat we besloten om toch maar de tapas om te ruilen voor de gekruide kip. Toen we binnenkwamen werd ons meteen Sisha en Mojito's aangeboden, maar wij hebben netjes bedankt omdat wij niet mochten drinken op deze reis. De kans bestond dat je dan terug naar huis zou worden gestuurd zonder begeleiding en op eigen kosten, daar hadden we geen zin in. Die avond was het zo gezellig, maar we moesten terug naar het verzamelpunt om klaar te maken voor het slapen. Dit was dan alweer dag 2 van de 5. Time flies.
Woensdag 5 maart 2013
Woehoe over een week ben ik jarig! Vandaag gingen we naar het Parque del Retiro. Dit was best dichtbij ons hostel en dus viel het lopen erg mee, ookal hadden we enorme pijn aan onze voeten en had ik weer eens last van blaren. Ik had die avond ook maar meteen blarenpleisters gekocht, zodat het niet erger zou worden. Het park was erg mooi, en het werd opzich een redelijk rustige dag. Daarna gingen we naar het Prado museum, waar ons eerste 'presentatie-schilderij' hing. Deze reis was eigenlijk een hele wedstrijd, en met elke opdracht kon je punten verdienen voor je groepje. Voordat we weggingen kregen we lessen en moesten we een opdracht voorbereiden. Elk groepje kreeg 3 schilderijen die in het Prado, Reina Sofia of in het Thyssen hing. Drie musea dus. Ik zat met Kimberly en Naomi in een groepje. Naomi had het schilderij gekregen dat in het Prado hing, en dus moest zij dit schilderij presenteren. Het ging super goed, en we kregen 8 van de 10 punten voor deze presentatie. Er lag nu wel een druk op Kimberly en mijn schouders... Wij haddden het niet zo goed voorbereid eigenlijk.... Daarna liepen we door naar het Palacio del Christal, vergelijkbaar met het Crystal Palace in Londen. Het was erg mooi, en heeel warm. Daar aangekomen was er een man die de Vogeltjesdans speelde op trompet, en wij Hollanders zongen en klapten lekker mee. Toen was het tijd voor de opdracht. We moesten iets natekenen. Je mocht zelf weten wat. Ik volg het vak tekenen dus ik dacht, och dat moet niet zo moeilijk zijn.. Ik koos blijkbaar iets heel moeilijks uit, maar ik ben er redelijk vanaf gekomen. Samen met Naomi en Kimberly kregen wij gemiddeld een 7 voor onze tekeningen. Daarna mocht je kiezen wat je ging doen: naar het Real Madrid stadion, Bernabéu, of dat je ging shoppen in de stad. Je raad zeker al wat ik koos: shoppen natuurlijk!
Helaas deden onze voeten zo'n pijn dat Kimberly en ik besloten om terug naar het hostel te lopen. Wij wisten niet dat dat gewoon een half uur lopen, maar met een plattegrond en onze hersenen hebben we het gered. Dus: de mythe dat vrouwen geen kaart kunnen lezen is ook weer verleden tijd want dat we dat kunnen hebben wij laten zien! Eenmaal thuis had je vrije tijd tot 23:00, om te lunchen én om avond te eten. We kozen ervoor om pizza te halen, in een pizzeria vlakbij ons hostel. Ik had een pizza met tonijn. Jammm. Tenminste, dat dacht ik. Toen ik hem kreeg droop het vet ervan af, en als ik mn pizza stuk optilde viel het beleg eraf.. Zo slap was het. Het eten was geen doen, maar opzich was de smaak wel oke. Morgen zouden we dan Tapas eten, wat we al dagen van plan waren maar het kwam er steeds niet van.
Donderdag 6 maart 2014
Alweer de laatste hele dag in Madrid. Morgen zouden we terug gaan naar huis. Opzich wel fijn, maar het weer maakte het heel jammer want hier scheen het zonnetje vol op en was het wel 26*C geworden. Dat verwachtte ik niet in Nederland. Vandaag gingen we naar het El Escorial. Het paleis dat Filips II liet bouwen. Yup, geschiedenis. Het was 50 km buiten Madrid, dus we gingen met de bus in plaats van lopen. Ik heb er eigenlijk niet veel van opgestoken, maar het was wel indrukwekkend. Ook gingen we naar het mausoleum waar alle kisten lagen van die oude mensen. Het stonk daar gewoon naar dood. Ik kreeg de rillingen over m'n rug toen we die kamers binnenkwamen. Eenmaal weer thuis gingen we naar een of ander park, wat ver lopen was. Daar wilden de jongens even voetballen, maar daar werd al snel een eind aangemaakt toen een of andere bewaker kwam en de bal afpakte en wegliep. Hup, de begeleiders er achter aan, en kregen met moeite de bal terug. Daarna gingen we naar het Reina Sofia (met onderweg lunch bij de Burger King terwijl de jongens gingen voetballen op een veldje waar het wel mocht), waar onze tweede presentatieschilderij hing. Deze hadden Kimberly en ik heel goed voorbereid, en wij dachten dus dat we ook wel een 8 zouden krijgen. Blijkbaar hadden we verkeerde informatie van een museum site gehaald, en kregen we een 5.. Juist. Wij hadden er geen zin meer in en besloten dat we het laatste schilderij niet zouden voorbereiden. Dit hing in het Thyssen, waar we de volgende dag heen zouden gaan. Toen gingen we vanaf het Reina Sofia terug naar het hostel lopen, wat ook weer ruim een half uur lopen was. Vre-se-lijk. Eenmaal bij het hostel aangekomen besloten we om een tentje te zoeken waar ze tapas serveerden, maar het stond ons niet echt aan. Wij zochten verder en kwamen weer uit bij de pizzatent van de vorige dag, en gaven ze een tweede kans. Ik bestelde dezelfde pizza als gister, en wonder boven wonder zag deze er gewoon heel erg lekker uit! De korst was hard, als je een pizzastuk optilde viel het beleg er niet af en je kon het 'normaal' eten. Er lag bovendien ook helemaal geen vet op mijn bord toen de pizza op was. Geweldig.
Vrijdag 7 maart 2014
Vandaag gingen we weer naar huis. Weer terug vliegen en eindelijk weer gewoon normaal slapen en douchen. Maar voordat het zover was gingen we nog naar het Thyssen museum, en hadden we ons laatste presentatieschilderij, wat we dus helemaal niet hadden voorbereid. Toen we het zagen hangen waren we ineens onze begeleider kwijt, en dus bleef ik bij het schilderij en gingen Kimberly en Naomi hem zoeken. Ze deden er vrij lang over, maar uiteindelijk kwamen ze terug en liep hij achter hun aan. De hel zou beginnen. We praatten wat over de kleur en vergeleken het met andere schilderijen die in die hal hingen, en we kregen er 7,5 punt voor. Wie had dat gedacht...
Daarna was het tijd voor de finale opdracht. Die bestond uit verschillende kleine opdrachtjes, zoals o.a. een Spanjaard een Nederlandse zin laten zeggen en dat filmen, Spaans eten vertalen naar het Nederlands (gelukkig vonden we al snel een cafetaria waar ze alles wisten) en nog meer van dat soort dingen. Het was veel lopen, maar wel met resultaat: wij waren derde van de 10 groepjes!
Dat betekent natuurlijk een prijs, en wij kregen een houten sambabal met 'Espagna' erop. Erg leuk. Toen was het tijd om terug te gaan naar het vliegveld. Bepakt en bezakt liepen we naar de bus, die ons naar het vliegveld zou brengen. Tot de volgende keer, Madrid!
Zijn jullie er klaar voor?
Maandag 3 maart 2014
Vandaag was het dan zo ver. Ik ging voor het eerst vliegen, en ook meteen zonder ouders een week weg. Zenuwachtig dat ik was! Natuurlijk was ik weer veels te vroeg op de verzamelplek maar beter dan te laat, toch? Uiteindelijk kwam de bus die ons naar Rotterdam The Hague Airport zou brengen. Uurtje rijden, maar toen we er uiteindelijk waren wilde ik weer terug. Ik had er geen zin meer in, om mijn thuis een week te moeten missen. Natuurlijk had ik er ook wel erg veel zin in hoor. Het gene waar ik het meest bang voor was was dat mijn koffer niet in Madrid aan zou komen. Ik was niet eens bang dat het vliegtuig neer zou storten ofzo, of zou verdwijnen..... (kuch)
Toen was het tijd om te boarden. De zenuwen waren een beetje verdwenen en ik stapte het vliegtuig in. Aan mn koffer kon ik toch niks meer doen, dus ik moest die mensen maar vertrouwen.
Het vliegen was opzich best leuk. Het is toch een raar idee dat je zo boven de wolken zit die normaal gesproken boven jou hangen. Het landen was minder. Ik werd heel misselijk, maar ik hoorde van iedereen dat deze piloot ook raar daalde. Gelukkig, ik stond weer op de grond. Het was inmiddels etenstijd voor de Nederlanders, maar niet voor de Spanjaarden. Die eten pas rond een uur of 8 of 9. De eerste avond was aangebroken. Ons hostel zat echt in het midden van Madrid. Je liep een straat uit en dan was je in de grootste winkelstraat, wat ik niet echt erg vond. We mochten onze koffers dumpen, even opfrissen en daarna moesten we lopen. Toen wist ik nog niet wat me te wachten stond. We liepen ongeveer 10 minuutjes naar het Plaza de Mayor. Dat betekent eigenlijk gewoon 'hoofdplein'. Vanuit daar kregen we 3 uur de tijd om eten te zoeken. Drie meiden uit de groep liepen met mij en Kimberly (beste vriendin die ook mee was) mee, en zij wilden naar de McDonald's. Jee wat heb ik een spijt dat we die eerste avond daaraan verpest hebben zeg! Ik was er 4 avonden, en eentje was nu al verpest. Ik vind t nog steeds stom, maar goed. Er is nu niks meer aan te doen. Wij hadden die drie uur niet helemaal gebruikt bij de McDonald's dus we konden nog eventjes toeristische winkeltjes bekijken, die natuurlijk ook gewoon tot 23:00 open waren, zoals alle winkels inclusief de supermarkten. Ik heb toen kaarten gekocht, en een sleutelhanger waarop staat 'I Espagna' in een groot hart. Ook had ik nog een waaiertje gekocht, vond ik wel schattig. Toen gingen we naar het hostel terug lopen en klaarmaken om te slapen. Wat een vreselijke bedden waren dat zeg! Je voelde de veren gewoon in je rug prikken, dus echt lekker heb ik niet geslapen.
Dinsdag 4 maart 2014
Vroeg opstaan. Ughl, ik haat het. We verzamelden al om 8:30, en dan moest je al ontbeten hebben. Gelukkig hadden ze in het hostel gratis ontbijt. Nouja, wat je ontbijt kon noemen dan. Het enige wat er was was een koffieautomaat (gelukkig) maar ze hadden alleen espresso. Ook hadden ze pistoletjes, maar er was alleen jam. En die jam was echt heeel ranzig. Gelukkig kwam ik er op de tweede dag achter dat ze cakejes hadden dus ik heb voor de rest ontbeten met cakejes en koffie. Gelukkig is dat ook zo goed voor de calorietjes........ kuch.
We gingen weer lopen, en dit keer wel 50 minuten lang. We liepen helemaal naar de andere kant van Madrid voor mijn gevoel, maar Madrid is natuurlijk groot. Ik had zo'n pijn in mijn voeten, en had echt geen puf meer gewoon. Die Spaanse zon is nou ook niet zo lekker dan want het was heeeeet daar! We gingen naar een stierenvechtarena wat om was gebouwd tot een museum. Het was echt heel saai. Daarna gingen we naar het koninklijk paleis en de kathedraal. Dat was dichtbij ons hostel en de groep had geen zin meer om weer 50 minuten te lopen, dus gingen we gelukkig met de metro. Beide gebouwen waren echt enorm mooi. De kathedraal was vooral trappen lopen, en het paleis was heel mooi versierd. In het lunchuurtje heb ik het mooi voor elkaar gekregen om koffie over me heen t gooien, en ik heb een "I love Madrid" sweater gekocht! Hij was eigenlijk €25,- maar ik zei dat ik maar €20,- bij me had en toen kreeg ik hem dus voor €20,-. Oh oh, stoute Romee.
Daarna kregen we vrije tijd tot 20:00 ofzo, om daarna weer vrije tijd te krijgen voor het eten. Dit keer zochten Kimberly en ik geen McDonald's op, maar we wilden tapas eten. We kwamen uit bij een tentje waar ze wel hele lekkere gekruide kip hadden met salade en friet. Het zag er zo goed uit dat we besloten om toch maar de tapas om te ruilen voor de gekruide kip. Toen we binnenkwamen werd ons meteen Sisha en Mojito's aangeboden, maar wij hebben netjes bedankt omdat wij niet mochten drinken op deze reis. De kans bestond dat je dan terug naar huis zou worden gestuurd zonder begeleiding en op eigen kosten, daar hadden we geen zin in. Die avond was het zo gezellig, maar we moesten terug naar het verzamelpunt om klaar te maken voor het slapen. Dit was dan alweer dag 2 van de 5. Time flies.
 |
| Het Paleis |
 |
| Uitzicht vanaf de kathedraal |
 |
| Ons eten! |
Woensdag 5 maart 2013
Woehoe over een week ben ik jarig! Vandaag gingen we naar het Parque del Retiro. Dit was best dichtbij ons hostel en dus viel het lopen erg mee, ookal hadden we enorme pijn aan onze voeten en had ik weer eens last van blaren. Ik had die avond ook maar meteen blarenpleisters gekocht, zodat het niet erger zou worden. Het park was erg mooi, en het werd opzich een redelijk rustige dag. Daarna gingen we naar het Prado museum, waar ons eerste 'presentatie-schilderij' hing. Deze reis was eigenlijk een hele wedstrijd, en met elke opdracht kon je punten verdienen voor je groepje. Voordat we weggingen kregen we lessen en moesten we een opdracht voorbereiden. Elk groepje kreeg 3 schilderijen die in het Prado, Reina Sofia of in het Thyssen hing. Drie musea dus. Ik zat met Kimberly en Naomi in een groepje. Naomi had het schilderij gekregen dat in het Prado hing, en dus moest zij dit schilderij presenteren. Het ging super goed, en we kregen 8 van de 10 punten voor deze presentatie. Er lag nu wel een druk op Kimberly en mijn schouders... Wij haddden het niet zo goed voorbereid eigenlijk.... Daarna liepen we door naar het Palacio del Christal, vergelijkbaar met het Crystal Palace in Londen. Het was erg mooi, en heeel warm. Daar aangekomen was er een man die de Vogeltjesdans speelde op trompet, en wij Hollanders zongen en klapten lekker mee. Toen was het tijd voor de opdracht. We moesten iets natekenen. Je mocht zelf weten wat. Ik volg het vak tekenen dus ik dacht, och dat moet niet zo moeilijk zijn.. Ik koos blijkbaar iets heel moeilijks uit, maar ik ben er redelijk vanaf gekomen. Samen met Naomi en Kimberly kregen wij gemiddeld een 7 voor onze tekeningen. Daarna mocht je kiezen wat je ging doen: naar het Real Madrid stadion, Bernabéu, of dat je ging shoppen in de stad. Je raad zeker al wat ik koos: shoppen natuurlijk!
Helaas deden onze voeten zo'n pijn dat Kimberly en ik besloten om terug naar het hostel te lopen. Wij wisten niet dat dat gewoon een half uur lopen, maar met een plattegrond en onze hersenen hebben we het gered. Dus: de mythe dat vrouwen geen kaart kunnen lezen is ook weer verleden tijd want dat we dat kunnen hebben wij laten zien! Eenmaal thuis had je vrije tijd tot 23:00, om te lunchen én om avond te eten. We kozen ervoor om pizza te halen, in een pizzeria vlakbij ons hostel. Ik had een pizza met tonijn. Jammm. Tenminste, dat dacht ik. Toen ik hem kreeg droop het vet ervan af, en als ik mn pizza stuk optilde viel het beleg eraf.. Zo slap was het. Het eten was geen doen, maar opzich was de smaak wel oke. Morgen zouden we dan Tapas eten, wat we al dagen van plan waren maar het kwam er steeds niet van.
 |
| Palacio del Christal |
 |
| De pizza..... |
Donderdag 6 maart 2014
Alweer de laatste hele dag in Madrid. Morgen zouden we terug gaan naar huis. Opzich wel fijn, maar het weer maakte het heel jammer want hier scheen het zonnetje vol op en was het wel 26*C geworden. Dat verwachtte ik niet in Nederland. Vandaag gingen we naar het El Escorial. Het paleis dat Filips II liet bouwen. Yup, geschiedenis. Het was 50 km buiten Madrid, dus we gingen met de bus in plaats van lopen. Ik heb er eigenlijk niet veel van opgestoken, maar het was wel indrukwekkend. Ook gingen we naar het mausoleum waar alle kisten lagen van die oude mensen. Het stonk daar gewoon naar dood. Ik kreeg de rillingen over m'n rug toen we die kamers binnenkwamen. Eenmaal weer thuis gingen we naar een of ander park, wat ver lopen was. Daar wilden de jongens even voetballen, maar daar werd al snel een eind aangemaakt toen een of andere bewaker kwam en de bal afpakte en wegliep. Hup, de begeleiders er achter aan, en kregen met moeite de bal terug. Daarna gingen we naar het Reina Sofia (met onderweg lunch bij de Burger King terwijl de jongens gingen voetballen op een veldje waar het wel mocht), waar onze tweede presentatieschilderij hing. Deze hadden Kimberly en ik heel goed voorbereid, en wij dachten dus dat we ook wel een 8 zouden krijgen. Blijkbaar hadden we verkeerde informatie van een museum site gehaald, en kregen we een 5.. Juist. Wij hadden er geen zin meer in en besloten dat we het laatste schilderij niet zouden voorbereiden. Dit hing in het Thyssen, waar we de volgende dag heen zouden gaan. Toen gingen we vanaf het Reina Sofia terug naar het hostel lopen, wat ook weer ruim een half uur lopen was. Vre-se-lijk. Eenmaal bij het hostel aangekomen besloten we om een tentje te zoeken waar ze tapas serveerden, maar het stond ons niet echt aan. Wij zochten verder en kwamen weer uit bij de pizzatent van de vorige dag, en gaven ze een tweede kans. Ik bestelde dezelfde pizza als gister, en wonder boven wonder zag deze er gewoon heel erg lekker uit! De korst was hard, als je een pizzastuk optilde viel het beleg er niet af en je kon het 'normaal' eten. Er lag bovendien ook helemaal geen vet op mijn bord toen de pizza op was. Geweldig.
 |
| El Escorial |
 | ||||||||||
| Het parkje waar de bal werd afgepakt |
Vrijdag 7 maart 2014
Vandaag gingen we weer naar huis. Weer terug vliegen en eindelijk weer gewoon normaal slapen en douchen. Maar voordat het zover was gingen we nog naar het Thyssen museum, en hadden we ons laatste presentatieschilderij, wat we dus helemaal niet hadden voorbereid. Toen we het zagen hangen waren we ineens onze begeleider kwijt, en dus bleef ik bij het schilderij en gingen Kimberly en Naomi hem zoeken. Ze deden er vrij lang over, maar uiteindelijk kwamen ze terug en liep hij achter hun aan. De hel zou beginnen. We praatten wat over de kleur en vergeleken het met andere schilderijen die in die hal hingen, en we kregen er 7,5 punt voor. Wie had dat gedacht...
Daarna was het tijd voor de finale opdracht. Die bestond uit verschillende kleine opdrachtjes, zoals o.a. een Spanjaard een Nederlandse zin laten zeggen en dat filmen, Spaans eten vertalen naar het Nederlands (gelukkig vonden we al snel een cafetaria waar ze alles wisten) en nog meer van dat soort dingen. Het was veel lopen, maar wel met resultaat: wij waren derde van de 10 groepjes!
Dat betekent natuurlijk een prijs, en wij kregen een houten sambabal met 'Espagna' erop. Erg leuk. Toen was het tijd om terug te gaan naar het vliegveld. Bepakt en bezakt liepen we naar de bus, die ons naar het vliegveld zou brengen. Tot de volgende keer, Madrid!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten